انواع صرع و علائم و درمانهای آن چیست؟

 

صرع، اختلالی در عملکرد مغز است که منجر به تشنج می‌شود. تشنج، طوفانی از فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز است که می‌تواند باعث تغییرات رفتاری، حسی و حرکتی شود. صرع با طیف گسترده‌ای از علائم و انواع مختلف خود را نشان می‌دهد و علل متعددی می‌تواند داشته باشد.

انواع صرع

صرع را می‌توان بر اساس نوع تشنج و محل شروع فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز به‌دسته‌های مختلفی طبقه‌بندی کرد. برخی از انواع رایج صرع عبارتند از:

·        صرع تونیک-کلونیک: این نوع صرع که به صرع بزرگ نیز معروف است، با از دست دادن ناگهانی هوشیاری، سفت شدن بدن و لرزش شدید عضلات مشخص می‌شود.

·        صرع غایب: در این نوع صرع، فرد برای چند ثانیه یا چند دقیقه به طور ناگهانی هوشیاری خود را از دست می‌دهد و به نظر می‌رسد که "از دنیا رفته است".

·        صرع می‌وکلونیک: این نوع صرع با حرکات ناگهانی و تکان‌های عضلانی در یک یا چند قسمت از بدن مشخص می‌شود.

·        صرع آتونیک: این نوع صرع باعث افت ناگهانی عضلات می‌شود و می‌تواند منجر به زمین خوردن فرد شود.

علائم صرع

علائم صرع به نوع تشنج و محل شروع فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز بستگی دارد. برخی از علائم شایع صرع عبارتند از:

·        از دست دادن ناگهانی هوشیاری

·        سفت شدن بدن و لرزش شدید عضلات

·        حرکات ناگهانی و تکان‌های عضلانی

·        گیجی و عدم آگاهی از محیط اطراف

·        اختلالات حسی مانند دیدن نور یا شنیدن صدا‌های عجیب

·        مشکلات رفتاری مانند اضطراب یا ترس

علل صرع

علت صرع در بسیاری از موارد ناشناخته است. با‌این‌حال، برخی از عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به صرع را افزایش دهند عبارتند از:

·        سابقه خانوادگی صرع

·        آسیب مغزی

·        سکته مغزی

·        عفونت مغزی

·        تومور مغزی

·        اختلالات رشدی

·        بیماری‌های خودایمنی

تشخیص صرع

تشخیص صرع معمولا بر اساس شرح حال بیمار، معاینه فیزیکی و آزمایشات مختلف انجام می‌شود. برخی از آزمایشاتی که ممکن است برای تشخیص صرع استفاده شوند عبارتند از:

·        نوار مغزی (EEG): این آزمایش فعالیت الکتریکی مغز را ثبت می‌کند و می‌تواند برای تشخیص نوع و محل شروع تشنج مفید باشد.

·        تصویربرداری از مغز: آزمایشاتی مانند MRI یا CT اسکن می‌توانند برای بررسی وجود تومور، سکته مغزی یا سایر ناهنجاری‌های مغزی که ممکن است باعث تشنج شوند، استفاده شوند.

·        آزمایش خون: آزمایش خون می‌تواند برای بررسی عفونت‌ها، اختلالات متابولیک یا سایر شرایطی که ممکن است با صرع مرتبط باشند، انجام شود.

درمان صرع

درمان صرع به نوع و شدت تشنج و همچنین علت زمینه‌ای آن بستگی دارد. در بسیاری از موارد، صرع با دارو قابل کنترل است. دارو‌های مختلفی برای درمان صرع وجود دارد که هر‌کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. در برخی موارد، ممکن است برای کنترل تشنج به جراحی مغز نیاز باشد.

کنترل صرع

علاوه بر درمان دارویی، افراد مبتلا به صرع می‌توانند با انجام برخی اقدامات برای کنترل بیماری خود و جلوگیری از تشنج تلاش کنند. این اقدامات عبارتند از:

·        مصرف منظم دارو‌های تجویز شده

·        اجتناب از محرک‌هایی که ممکن است باعث تشنج شوند، مانند الکل، کافئین و برخی از دارو‌ها

·        داشتن خواب کافی

·        مدیریت استرس

·        داشتن رژیم غذایی سالم

·        ورزش منظم

سخن پایانی

صرع می‌تواند یک بیماری چالش‌برانگیز باشد، اما با تشخیص زودهنگام، درمان مناسب و رعایت نکات پیشگیرانه، اکثر افراد مبتلا به صرع می‌توانند زندگی عادی و پرباری داشته باشند. مهم است که افراد مبتلا به صرع از حمایت و درک اطرافیان خود برخوردار باشند. آگاهی جامعه از صرع و نحوه برخورد با افراد مبتلا به این بیماری نیز می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی آن‌ها کمک کند. در صورتی که به این بیماری، مبتلا هستید باید زیر نظر بهترین متخصص مغز و اعصاب و نورولوژی قرار بگیرید. شما می توانید با مراجعه به وبسایت نورولوژی برتر یک دکتر مغز و اعصاب خوب بیابید.